SINČIĆEVIĆ ALLEGRETTI, STJEPAN
SINČIĆEVIĆ ALLEGRETTI, STJEPAN, antunin (Dubrovnik,oko 1490 – Dubrovnik, 1568).
Sin Šimuna i Klare Bascha. Podrijetlom iz imućne antuninske obitelji, koja se u Dubrovniku bilježi od 1460, a dosegnula je visok ugled u gradu. Sklopio je bračni ugovor s Anicom Jelić 1514, a brak je konzumiran 1523. Imao je kćeri Klaru i Mariju. Stjepanovom smrću izumro je antuninski rod Sinčićević Allegretti. Marijino vjenčanje s Vlahom Nikolinim Držićem 1551. slavilo se čak mjesec dana. O mjestu gdje je pir održan, postoje dva podatka: u drugom prologu Tirene Obrad kaže: »Svitli je stan ovoj Džula Pjorovića / u Gradu tolikoj počtena plemića« (s. 35–36), što znači da se pirovalo u kući Vlahova djeda s majčine strane Julijana Marinova Turčinovića (Džula Pjorovića). Međutim, u antuninskoj genealogiji kaže se sljedeće: »Biagio figlio di Nicolò ebbe per moglie Maria unica figlia di Stefano di Simone Aligretti Citad.o come per P. M. de 1548: 12 Nõbre… Il sud.o Biagio ebbe la dote con d.a Maria, e con eredità di d.o Stefano suo Socero ascendeva sopra D(ucati) 50 M(ila). In tempo delle nozze di sud.o Matrimonio fù recitata in Casa di d.o Stefano nella strada di Calzolari Megiu Veliche Zreugliare, quella famosa Comedia d.a Tirena, dalli compagni di d.o Biagio, la qvale fecero stanpare. Per un mese continue furono fatte feste, e Banchetti in d.a Casa con intervento di molta Nobiltà, e Citadinanza, ma sopra tutto rende fortunato qvesto matrimonio la benemerenza publica verso la Casa di d.o Stefano Aligretti cogniominato Sincicievich, per aver pin colte nelli bisogni della patria soministrato alla Republica con i denari, e dal Principe in segno di gratitudine fù decorata con due sonate dei pifari o sia musici publici da farsi ogni sabato sotto la sua casa, e fù continuato questo onore sino alli figlioli di d.o Marino [sina Vlahova], dai quali fù comutata in onore della SS.a Croce nella Chiesa di S. Biagio ove si fa di continuo in memoria sopradetta« (»Vlaho, sin Nikolin, oženio se Marijom, kćeri jedinicom pokojnoga građanina Stjepana Šimunova Allegrettija, 12. studenoga 1548… Narečeni je Vlaho s tom Marijom dobio miraz, što je s nasljedstvom njegova punca, spomenutoga Stjepana, iznosilo više od 50 tisuća dukata. U vrijeme proslave toga vjenčanja, u kući Stjepanovoj u postolarskoj ulici Među velike crevljare, slavnu onu komediju naslovljenu Tirena odigrali su Vlahovi drugovi i dali ju tiskati. Svadbene su svečanosti i gozbe trajale neprekidno mjesec dana u spomenutoj kući, uz nazočnost brojne vlastele i građanstva, no taj je brak sretan ponajviše zbog javnih zasluga kuće spomenutoga Stjepana Allegrettija zvanoga Sinčićević, jer u više je navrata pomogla domovini u nuždi novčanim prilogom Republici, te ju je knez u znak zahvalnosti počastio dvjema svirkama frulaša, odnosno gradske glazbe što su se imale izvoditi svake subote pred njegovom kućom, i ta se počast održala sve do [vremena] djece rečenoga Marina [sina Vlahova], koja su je u slavu Presvetoga Križa prenijela u crkvu svetoga Vlaha, gdje se stalno izvodi u taj spomen«).
