BELOVIĆ, MIROSLAV

BELOVIĆ, MIROSLAV, srpski redatelj i pisac (Sarajevo, 7. VIII. 1927  – Beograd, 30. III. 2005).

Diplomirao je 1951. na Akademiji za pozorišnu umetnost u Beogradu. Počeo kao asistent Bojana Stupice. Od 1948. bio je član, a 1963–66. ravnatelj Jugoslovenskoga dramskog pozorišta u Beogradu. Bio je prof. režije na beogradskom Fakultetu dramskih umetnosti. Režirao je na pozornicama bivše Jugoslavije te gostovao u Moskvi, Berlinu, Petrogradu i Sofiji. Objavljivao kaz. studije i članke, pjesme te jednočinke, koje je ujedno postavljao na scenu (s Jovanom Ćirilovom). U duhu stilizacije realizma nastojao je glumcima ostaviti mogućnosti za slobodno osmišljavanje uloga u kojima bi došla do izražaja njihova individualnost. U predstavama je poštovao stilska obilježja predloška te se ugl. odlučivao za raskošnu scenografiju i ironijski pristup. Postavljao je djela Williama Shakespearea, Nikolaja Vasiljeviča Gogolja, Georgea Bernarda Shawa, Vladimira Majakovskoga. U dramatizaciji Hvarkinje Martina Benetovića (Jugoslovensko dramsko pozorište, 15. I. 1967) ustrajavao je na dosljednoj provedbi hvarskoga govora. Režirao je drame Josipa Kosora (Požar strasti) i Miroslava Krleže (Saloma, Gospoda Glembajevi, Maskerata).

Režirao je Dunda Maroja u Jugoslovenskom dramskom pozorištu (3. IV. 1976, scenograf Zvonimir Šuler) s kojim je gostovao na Dubrovačkim ljetnim igrama 17. VIII. 1977. na Lovrjencu. Bilo je to prvi put da se na prostoru dotad namijenjenom prikazivanju tragedija i herojskih drama izvodi komedija. Dundo Maroje zamišljen je kao predstava u predstavi, radnja je smještena u skučeni klaustar samostana, a sve su uloge dodijeljene muškarcima u fratarskoj odjeći. Predstava obiluje masovnim prizorima, gegovima, glazb. brojevima te improvizacijama scenskih dosjetki kojima je Belović proširio Držićev tekst.